วันพฤหัสบดีที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2565

สู่ขวัญพระสงฆ์


 

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ 3 จบ

 

       ศรีๆๆ สิทธิพระพรบวรแวนวิเศษ อะติเรกกะเตโช ชัยยะตุภะวังชัยยะมังคะละ ชัยยะมหามงคล อเนกสวัสดี อาทิตย์ถูกชัยศรี จันทร์กำจัดไพรีศัตรูพินาศ อังคารอาจมงคล พุธเป็นบุญแก้วเกิด พฤหัสล้ำเลิศมหาพลา ศุกร์อิทธิยาแวนวิเศษ เสาร์เป็นเกศแก้วกิ่ง อุตตะมังคะลา สุนักขัตตา สุมังคะลา อุตตะมะโชค อุตตะมะโยค อุตตะมะถิถี อุตตะมะ มะหานะที มหาสักขีพิลาส ด้วยอำนาจอันลือชา อันฝูงข้าทั้งหลายหมายมี นักปราชญ์และปุโรหิต ทั้งบัณฑิตและชาวเมืองมาพร่ำพร้อม เฒ่าแก่มานั่งล้อมสาธุการ บริวารหลายเหลือหลั่ง มาโฮมนั่งอยู่สอนลอน ตาสะออนบุญหลายหลาก บ่พัดพรากไปไกล มาโฮมใจชมชื่น ยอยกยื่นมงคล ให้เป็นผลแผ่สร้าง ทุรอ้างความดี รวมกันมา กะทำลาบาศรี เพื่อให้เป็นมังคะละดี อันวิเศษ ปรารภเหตุแห่งอายุวัฒนมงคล ท่านพระครูผู้งามค่อง ใสอ่องต่องบวร........ชื่อพระ.......ชื่อวัด........งามโสภิสผุดผ่องแผ้ว รัตนแก้วสังโฆ ผู้เมโธนักปราชญ์ ผู้ฉลาดในคัมภีร์ บุญคุณมีศรีวิเศษทั่วโขงเขตถวยส่งนำพร...ตำแหน่ง.....จังหวัด.....งามโอภาสขอประกาศแผ่ความดี.....อายุ....วัสสาปีศรีดิเรก บุญญาภิเษกงามผ่องสดใส ถือพระธรรมวินัยงามองอาจ พัฒนาอาวาสเฮืองฮุ่งไสงาม ขอบุญตามส่งผลให้ ลุลาภได้สมดังปณิธาน ฉลองงานอายุวัฒนมงคล งานโสภณบุญผายโผด สร้างประโยชน์เหลือคุณณา แก่พระศาสนาจนฮอดฮ้อย เป็นที่พึ่งพาของพวกข้าน้อยอยู่สวัสดี...อายุ...วัสสาปียืนยาวยิ่ง งามเพี้ยงพิ่งเทียรคา ทรงวัสสาอย่าถอยเฒ่าแผ่ผลหลาย สุตตะกานิกายสูตทั้งหลายล้ำยิ่ง งามเผี้ยงผิ่งโสภณ ขอกุศลอันล้ำเลิศ บารมีเกิดมีมา ให้ท่าน...ชื่อพระ......ผุดผ่องแผ้วกวีแก้วแห่งนรชน....อายุ.....วัสสาผลทนล้ำเลิศ มงคลเกิดมีมา ให้ท่านพระครูวรพรตสิทธิการ ประสบพบแต่ความเกษมวัฒนาจำเนียรวาร ตราบจีรัตติกาลเหิงยาวนานสืบต่อไปก็ปู่เทอญ มาบัดนี้ศิษยานุศิษย์ทุกทั่วถ้วน ได้แต่ล้วนชมชื่นยินดี ฉลองอายุวัฒนมงคลศรีสมโพชฌ์ มีปราโมทย์ชื่นปรีดา จึงได้พากันจัดหาพานบายศรี วิจิตรบรรจงดีสีสะพาส ตั้งเหนืออาสน์แท่นบูชา จึงได้ขนขวยหาสัปปาอาหาร มีทั้งหัวมันและหัวเผือก เลือกเอาได้แม่นมันโง จนโจ๋นั้นแม่นหมากพร้าวซ่อม แต่งไว้ล้อมเลียนพา มีทั้งกากุลาไก่ตัวผู้โอก แต่งใส่โตกสวยลวย งามอวยฮวยเลิศแล้ว เหล้าก่องแก้วใส่พาขวัญ สัปปาอาหารมีหลากหลาย หาได้มากประมวลมา แต่งใส่พาปะไว้เทิงเสื่อ ตั้งแม่นเมื่อยามดี มีสีใสบ่เศร้า มาบัดนี้ก็จึงได้ไปอาราธนาเอาอาจารย์เจ้าผู้ฉลาด มานั่งสาดเอิ้นเชิญขวัญว่า ศรีๆ มื้อนี้เป็นมื้อสันวันนี้เป็นวันดี วันเศรษฐีอะมุตตะโชค ประสิทธิโยคพร้อมลัคณา ข่อยผู้ตาก็จึงได้มาสู่ ข่อยผู้ปู่ก็จึงได้มาหา ตามพาสีพาสาข่อยนี้เป็นผู้เฒ่า สร้างเว้ากล่าวเชิญขวัญ ว่ามาพลันอย่าช้า เชิญเอาทั้งขวัญหน้าขวัญตาคิ้วก่องก่อง ขวัญเจ้าพัดกะละแม่นพรากบ้าน โอ้ยนานแล้วให้ต่าวมาเดอเด้อ ว่ามาเยอขวัญเอ้ย ขวัญเจ้ามาเถิงแล้ว แก้วแก่นให้สดสีแน่เด้อ....อายุ....ปีให้สดใสผ่องละมัยละมุนเนื้อ เจ้าผู้เฮือสำเภาแก้วสินำแนวได้เบิดส่วน ผลาบุญหนุนยิ่งล้วนเทียวซ้วนบ่หน่ายหนี....อายุ....ปีห่านี้ให้มีโชคมหาชัยผู้แหน่เด้อ นึกแนวใด๋ให้สมหวังดั่งมโนหมายแม้วน บุญนำแหนแนนนำห้อย อันนำฮอยสุบาดย่างปู่แน่เด้อ หวังสิคิดก่อสร้าง หลายท้างว่าป่องแปว ขอให้เป็นดั่งแก้วล้ำค่าผู้คูณเมืองผู้แหน่เด้อ ขอให้เฮืองโมลีส่องคดีใสแจ้ง ผลาแฮงบุญล้นงามวิมลก้องค่า สถิตอยู่ค้ำพระศาสนาให้ลือชาอยู่จ้นๆ คนง้อว่าทั่วแดน หมดทุกโขงเขตแคว้น แดนป่องธรณี ได้เพิ่งสีใบบุญหลวงพ่อพระครูผู้บุญล้ำ ขอคุณพระพุทธให้นำค้ำ คุณพระธรรมให้นำส่ง คุณพระสงฆ์องค์ยอดเยี่ยมให้เทียมข้างอย่าห่างคีง โอ้ยเทียมข้างอย่าห่างคีง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์ยอดยิ่งสถิตอยู่น้อแดนใด๋ จงประสิทธิพรชัยกะดั่งใจหมายมุ่ง นำผดุงผลให้กะสดใสถ่วนทั่ว ฮ่มโพธิ์ชัยใบป่งพั้วโอยปลายดั้ว ให้ส่งสูง ผดุงค้ำแม่นสู่ทาง ผลาสร้างจงเจริญ ว่ามาเยื้อขวัญเอ้ย ขวัญตกบกก็ให้พากันออก ขวัญเจ้าตกหมอกก็ให้พากันลุก ขวัญเจ้าตกฮูก็ให้พากันพ้น ขวัญเจ้านี้อย่าได้ไปอยู่ซ้น ในห้วยแกมปูแกมปลา ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ขวัญผู้เป็นกากนั้นให้เจ้ามาอยู่แว้นไว ขวัญผู้เป็นหวัดและเป็นไอให้เจ้ามาอยู่ห้วนเห้า มีทั้งขวัญผู้เฒ่าๆ นั้นนะให้ค่อยชัก ไม้ค้อนเท้าตามหลังมาอยู่จุบๆๆๆ ว่าเดอเด้อขวัญเอ้ย มานำทางเป็นคนท่อง มานำท่องเป็นคนถาง มานำทางเส้นกว้างไม้ขวยข่วงหนามหนา บัดว่าน้ำล้นห้วยขอให้ขวัญเจ้านี้ค่อยลอยมา เย้อๆๆ บัดว่าน้ำท่วมภูท่วมดอยขวัญเจ้านี้ขี่เฮือไม้งิ้ว งมพัดสีกิ้วๆ โอ้ยขวัญท่าน ให้ต่าวมาๆๆ เด้อ ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ให้ขวัญท่านนี้นะมา กินชิ้นปลาตัวโตท่อคอนาค ให้ขวัญนี้นานี้น่าๆๆ มากินชิ้นปลาปากตัวท่อคอเฮือ ให้ขวัญนี้น่าๆๆ มากินชิ้นปลาเสือตัวท่อคอม้า ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ว่า บาดนี้ฮอดเดือนหกฝนตกลงมาอยู่จี้จ้น ขวัญเจ้านี้จักสิไปอยู่ซ้น สายคาเฮือนใต้ป่องล่อผู้ใด๋เด้ขวัญเอ้ย ขวัญเจ้านี้จักไปยืนยืดเยื้อกุฏิเย้าเพิ่นผู้ใด๋ นั้นล่ะนาขวัญเอ้ยนา ว่ามาเย้อๆ ว่าดั่งนั้นแล้วก็จึงบายเอาฝ้ายอ้อมแก้วมงคล บุญคุณดีความงามดูอาจ ผูกแขนลาดเอาขวัญว่ามาเย้อ คั้นแม่นผูกเบื้องซ้ายขอให้ขวัญท่าน ....ชื่อพระ....นี้มาเย้อ คันแม่นผูกเบื้องขวาขอให้ขวัญท่าน....ชื่อพระ....นี้อยู่ มาทุกหมู่ทุกองค์ มาทุกคนทุกคนก็ปู่เทอญ ว่าแล้วตั้งแฮกตั้งแต่ในกาลนี้ หนีเมือหน้าเจ้าอย่าถ่อยข้าเสียสี ให้ท่าน...ชื่อพระ... นี้มีอายุยืนยาวอย่าได้สั้น หมั่นให้ท่านหมั่นปานง่ามเขากวาง หมั่นให้ท่านหมั่นปานคางหมูถอกเถื่อน หมั่นให้ท่านหมั่นปานเถื่อนสร้างโฮง หมั่นให้ท่านหมั่นปานโปงสร้างหล่อ หมั่นให้ท่านหมั่นปานก้อนหินแดง แข็งให้ท่านแข็งปานก้อนหินลาด สูงเทียมอาสเขาสะเมน ใหญ่เพียงตอขวัญเจ้านี้อย่าหัก ใหญ่เพียงหลักขวัญเจ้าอย่าได้ก่น อย่าได้หม่นเหมือนตอง อย่าได้หมองเหมือนเถ่า อย่าได้เก่าเสียสี ให้ท่าน....ชื่อพระ...นี้ มีตั้งแต่อายุวัณณัง สุขัง พลัง ขอให้ตั้งเที่ยงหมั่นดอมท่านจงเจริญ เด้อ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น