วันพฤหัสบดีที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2565

สู่ขวัญทั่วไป

                                     

       มื้อนี้เป็นวันชอบมื้อประกอบวันดี สิได้กะทำลาบาศรีให้แก่........ในมื้อนี้ ให้อยู่ดีมีแฮง ให้กว้างให้ขวางให้สร้างลุกปลุกขึ้น แคล้วคลาดปลอดภัย ตั้งแฮกแต่นี้เมือหน้า หายทุกข์ หายโศก หายโรค หายภัย หายพยาธิโรคา นึกคิดสิ่งใด กะขอให้ได้ดั่งคำมักคำปรารถนา คิดเงินกะให้เจ้าได้เงิน คิดทองกะให้เจ้าได้ทอง เงินคำกองเหลือล้นให้เจ้าพ้นฝูงหมู่โรคา จัตตาโรธัมมา วัตทันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง หมั่นยืนๆ เด้อ

 

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ 3 จบ

 

       ศรี ศรี มื้อนี้แม่นมื้อสรรวันดีวันดิถีอมุตตโชค จตุโลกอาจองค์หลวง ทั้งปวงบรมเจ้าฟ้า เตโชกล้ากว่าผีทั้งหลาย จึงยังยายพระพรและข่วงคุ้มจงลงมากลุ้มฝูงคนทั้งหลาย ให้หายกังวนและเดือดฮ้อน สรรพโกยพญาติข้อนหายไป ทั้งภายในและภายนอกผัดเขตไว้กล่าวแสน พระวรแวนวิเศษ จบเพศพร้อมอาคม บรมบพิตรจงประสิทธิ์พระพรอันนี้ใส่หัวแห่งข้า เจ้าฟ้าข่วงสวรรค์ให้ข้านี้เป็นขุนเฮียกขวัญมาไต่เต้า เข้ามาอยู่เทียมตัว ทั้งขวัญหูและขวัญแก้ม ขวัญปากเย้มเจรจา ขวัญ๖และขวัญคิ้วขวัญนิ้วและขวัญแขน ขวัญขาแพนบ่าไหล่ ละมัยพร้อมและขวัญหู ขวัญดังดมดูกลิ่น หนักนิ่นพร้อมขวัญหัวใจ ขวัญภายในและภายนอก ขวัญขอกและขวัญกลาง ขวัญเอวบางกลมกิ่ว ขวัญท้องหิ้วฮาวนม ขวัญผมดำดูอาจ ข่อยจักเชิญทั้งท้าวยอดฟ้ามาซ่อยเฮียกขวัญ ขวัญเจ้าไปในดงก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปกดทรงอยู่ป่า ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปไกลสุดเขตประเทศเมืองผี ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าหนีไปเกิดดอมแม่ใหม่ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปเอากำเนิดที่ห่างไกล ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวํญฮู้ไต่ทางบนอลหลฮู้เที่ยว ขวัญฮู้เหนี่ยวชายหญิง ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปอฮู้เล่นดอมผี ขวัญไปเล่นคีรีและโป่งช้าง ขวัญเจ้าไปกล่าวอ้างนำเงือกนำงู ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปอยู่นำผีป่าช้าก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ว่ามาเยอขวัญเอ้ย มาเย้อขวัญเอ้ย เจ้าบ่มาเพิ่นสิไล่ซอกหาเจ้าดาย เจ้าบ่มาเทวดาสินำไปผูกเจ้าแหล่ว เจ้าบ่มาบ้วงตาดแคล้วท่านสิเหนี่ยว ขวัญเจ้ามา ว่ามาเยอขวัญเอ้ย มาเยอขวัญเอ้ย มาอยู่เฮือนเสาแก่นสะแนนเพียงเจ้าเน้อ มาอยู่เฮือนเสาแก้วอย่าคลาดแคล้วไปไกล มาอยู่หนักในเนื้อมาอยู่เฮ่อในคีงเจ้าเน้อ มาอยู่อีงเอื้อมไหล่ มาไต่เต้าสถานทองเจ้าเน้อ มาอยู่ปองสืบสร้างตุ้มไพร่บ้านและวงศา ทั้งทาสีทาสาข้อยข้า ทั้งช้างม้าหมู่วัวควาย ทั้งตายายและปู่ย่า ทั้งป้าอาและพ่อแม่เฒ่าแก่และขุมกวม ทั้งลูกหลานเหลนหลอด ปัดขอดซ้ำกันมา พาขวัญดาแต่งแล้วทั้งถ้วยแก้วและขวัญทอง ของดีดาทุกเยื่อง เครื่องไข่ใส่ในพามาลาหอมฮ้วงเฮ้า ข่อยจักเชิญขวัญเจ้าให้มาเสวย ให้ส่ำเบยบานยิ่ง พร้อมทุกสิ่งทุกประการ สถานเฮียงคู่ พร้อมกันอยู่ยืนยาว สมศรีพาวิลาส ทั้งข้าทาสบริวาร พยาธิอันตรธานหายไป สรรพภัยพ้นโสก ยกโยกกว้างให้ค่อยอยู่สวัสดีเท่าวัน และอันนี้พระยาอินทร์พระยาพรหม เพิ่นยังถอดพระคาถาให้อีกว่า ยถาวาริวะโห ปูโร สัพพะกาลัง นะขิยันติ อุอะมุมะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง...........

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น