วันพฤหัสบดีที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2565

สู่ขวัญนาค


       มื้อนี้เป็นมื้อสันวันชอบมื้อประกอบวันดีสิได้กะทำลาบาศรี ให้แก่นาค...........ที่สิได้ลาบิดามารดาไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุสงฆ์ในทางพระพุทธศาสนา บ่ให้พบอันหาญบ่ให้พาลอันฮ้าย ตั้งแฮกแต่นี้เมือหน้าหายทุกข์ หายโศก หายโรค หายภัย หายพยาธิโรคา ให้มีแต่ความสุขความเจริญ เจริญด้วยอายุวรรณะ สุขะ พละ อโรคา อันถ้วนสี่ ปฏิภารอันถ้วนหก อธิปไตยะอันถ้วนเจ็ด จงเสด็จลงมาฮักษา ยังขันธะสันดาน พบดวงตาเห็นธรรม นำเข้าสู่นิรพาน ก็ข้าเทอญ

 

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ 3 จบ

 


       
ศรีๆๆ สิทธิพระพรบวรแวนวิเศษ อะติเรกกะเตโช ชัยยะตุภะวังชัยยะมังคะละ ชัยยะมหามงคล อเนกสวัสดีอาทิตย์ถูกชัยศรี จันทร์กำจัดไพรีศัตรูพินาศ อังคารอาจมงคล พุธเป็นบุญแก้วเกิด พฤหัสล้ำเลิศมหาพลา ศุกร์อิทธิยาแวนวิเศษ เสาร์เป็นเกสแก้วกิ่ง อุตตะมังคะลา สุนักขัตตา สุมังคะลา อุตตะมะโชค อุตตะมะโยค อุตตะมะดิถี อุตตะมะ มะหานะที มหาสักขีพิลาส ด้วยอำนาจอันลือชา อันฝูงข้าทั้งหลาย หมายมีนักปราชญ์และปุโรหิต ทั้งบัณฑิตและชาวเมืองมาพร่ำพร้อม เฒ่าแก่มานั่งล้อมสาธุการ บริวารหลายเหลือหลั่ง มาโฮมนั่งอยู่สอนลอน ตาสะออนบุญหลายหลาก บ่พัดพรากไปไกล มาโฮมใจชมชื่น ญาติบ้านอื่นมาหา จั่งได้ลาบิดามารดาออกบวช หวังไปสวดบำเพ็ญศีล ดั่งพระอินทร์ถวายบาตร พรหมราชยอพาน ถวายทานพระศรีธาตุ คราวพระบาทออกไปบรรพชา อยู่ฝั่งน้ำอโนมาพร้อม นายฉันท์และม้ามิ่ง ลายอดแก้มปิ่งสิ่งพิมพา ทั้งราหุลออกบวช ไปผนวชเป็นคนดี เจ้ามีใจในธรรม อันล้ำเลิศ ก่อนสิได้มาเกิดจากท้องมารดา ได้เลี้ยงมาเป็นอันยากเลี้ยงลำบากทุกวันคืน แม่ทนฝืน หนักหน่วงท้อง นอนเก้าเดือนเฮ็ดล่องง่องอยู่ในครรภ์ แสนรำพันฮักห่อ ลูกของพ่อดั่งดวงตา ออกจากท้องมารดาลูกเกิดมาเลิศแล้ว ได้ลูกแก้ว แม่นผู้ชาย ฝูงตายายก็ชมชื่น ยอยกยื่นเจ้าออกมา ญาติก็มาเอาผ้าห่อ ผู้เป็นพ่อฮักเหลือหลาย ตากับยายเอาอาบน้ำทุกค่ำเช้าให้กินนม แม่นอนซมพ่อนอนกอด หอมแก้มฟอดยามไปมา ฮักดั่งตา ลูกแก่นไท้ เลี้ยงเจ้าใหญ่เป็นหนุ่มมา อยู่ชายคาเพียรอ่อน สะส่อนหน้าใหญ่เป็นคน บ่ได้จนจักอย่าง บ่ได้ห่างไปไกล บ่ได้ไลหนีจาก แสนลกบากเหลือหลาย ลูกผู้ชายจั่งได้บวชในศาสนา เจ้าก็คิดถึง คุณบิดามารดาเป็นอันยิ่ง จัดทุกสิ่งหามา เจ้าก็ลาพ่อแม่ ฮอดเถ้าแก่วงศ์วาน ได้จัดการพวกพี่น้อง ทั้งพวกพ้องมิตรสหาย บางผ่องศรัทธาหลายได้เสื่อสาด มีทั้งบาตรแลจีวร ตาออนซอนทั้งผ้าพาด ได้ไตรอาจบริขาร มาในงานบริโภค ได้ทั้งโตกถ้วยและคันทีเหล็กจานดีอันคมกล้า อันล้ำค่าบริขารสละทานบ่อึดอยาก มีหลายหลากมารวมกัน เผื่ออยากเห็นพระจอมธรรมยอดแก้ว ยังบ่แล้วพระเมตไตย์ จอมพระทัยสุดยอด ทานตลอดกองบุญ เพื่อจักหนุนชูส่ง ญาติบ้านท่งบ้านไกลและบ้านใกล้แล้วก็จึงได้ไปอาราธนาอาจารย์เจ้าผู้ฉลาด มานั่งสาดเอิ้นเชิญขวัญว่า ศรีๆ มื้อนี้เป็นมื้อสันวันนี้เป็นวันดี วันเศรษฐีอะมุตตะโชค ประสิทธิโยคพร้อมลัคณา ข่อยผู้ตาก็จึงได้มาสู่ ข่อยผู้ปู่ก็จึงได้มาหา ตามพาสีพาสาข่อยนี้เป็นผู้เฒ่า สร้างเว้ากล่าวเชิญขวัญ ว่ามาพลันอย่าช้า เชิญเอาขวัญอ่อนหล่าทารกน้อยอ่อนๆ เชิญเย้อ เชิญเอาขวัญท่อนท้าว ให้ไวฟ้าวให้ต่าวมาเดอเด้อ ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ข่อยจักเชิญเอาขวัญอ่อนน้อย หล่าอ่อนตีนแดง เชิญเอาขวัญนางแพงให้ด่วนมาอย่าช้า เชิญเอาทั้งขวัญหน้าขวัญตาคิ้วก่องก่อง ขวัญเจ้าพัดกะละแม่นพรากบ้าน โอ้ยนานแล้วให้ต่าวมาเดอเด้อ ว่ามาเยอขวัญเอ้ย ขวัญเจ้ามาเถิงแล้ว แก้วแก่นให้สดสีแน่เด้อ วรรณะผิวให้สดใสผ่องละมัยละมุนเนื้อ เจ้าผู้เฮือสำเภาแก้วสินำแนวได้เบิดส่วน ผลาบุญหนุนยิ่งล้วนเทียวช้วนบ่หน่ายหนี นับตั้งแต่มื้อนี้ให้มีโชคมหาชัยผู้แหน่เด้อ นึกแนวใด๋ให้สมหวังดั่งมโนหมายแม้น บุญนำแหนแนนนำห้อย อันนำฮอยสุบาดย่างปู่แน่เด้อ หวังสิคิดก่อสร้าง หลายท้างว่าป่องแปว ขอให้เป็นดั่งแก้วล้ำค่าผู้คูณเมืองผู้แหน่เด้อ ขอให้เฮืองโมลีส่องคดีใสแจ้ง ผลาแฮงบุญล้นงามวิมลก้องค่า สถิตอยู่ค้ำพระศาสนาให้ลือชาอยู่จ้นๆ คนง้อว่าทั่วแดน หมดทุกโขงเขตแคว้น แดนป่องธรณี ใด้เพิ่งสีใบบุญพ่อพระคุณผู้บุญล้ำ ขอคุณพระพุทธให้นำค้ำ คุณพระธรรมให้นำส่ง คุณพระสงฆ์องค์ยอดเยี่ยมให้เทียมข้างอย่าห่างคีง โอ้ยเทียมข้างอย่าห่างคีง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์ยอดยิ่งสถิตอยู่น้อแดนใด๋ จงประสิทธิพรชัยกะดั่งใจหมายมุ่ง นำผดุงผลให้กะสดใสถ่วนทั่ว ฮ่มโพธิ์ชัยใบป่งพั้วโอยปลายดั้ว ให้ส่งสูง ผดุงค้ำแม่นสู่ทาง ผลาสร้างจงเจริญ ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ขวัญตกบกก็ให้พากันอกอ ขวัญเจ้าตกหมอกก็ให้พากันลุก ขวัญเจ้าตกฮูก็ให้พากันพ้น ขวัญเจ้านี้อย่าได้ไปอยู่ซ้น ในห้วยแกมปูแกมปลา ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย ขวัญผู้เป็นกากนั้นให้เจ้ามาอยู่แว้นไว ขวัญผู้เป็นหวัดและเป็นไอให้เจ้ามาอยู่ห้วนเห้า มีทั้งขวัญผู้เฒ่าๆ นั้นนะให้ค่อยชัก ไม้ค้อนเท้าตามหลังมาอยู่จุบๆๆๆ ว่าเดอเด้อขวัญเอ้ย มานำทางเป็นคนท่อง มานำท่องเป็นคนถาง มานำทางเส้นกว้างไม้ขวยข่วงหนามหนา บัดว่าน้ำล้นห้วยขอให้ขวัญเจ้านี้ค่อยลอยมา เย้อๆๆ บัดว่าน้ำท่วมภูท่วมดอย ขวัญเจ้านี้ขี่เฮือไม้งิ้ว ลมพัดสีกิ้วๆ โอ้ยขวัญหล่าให้ต่าวมาๆๆ เด้อ ว่ามาเยื้อขวัญเอ้ย ให้ขวัญท่านนี้นะมา กินชิ้นปลาตัวโตท่อคอนาค ให้ขวัญนี้นานี้น่าๆๆ มากินชิ้นปลาปากตัวท่อคอเฮือ ให้ขวัญนี้น่าๆๆ มากินชิ้นปลาเสือตัวท่อคอม้า ว่ามาเย้อขวัญเอ้ย บาดว่าฮอดเดือนหก ฝนตกลงมาอยู่จี้จ้น ขวัญเจ้านี้จักสิไปอยู่ซ้น สายคาเฮือนใต้ป่องล่อผู้ใด๋เด้ขวัญเอ้ย ขวัญเจ้านี้จักไปยืนยื้ดยื้อกุฏิเย้าเพิ่นผู้ใด๋ นั้นล่ะนาขวัญเอ้ยนา ว่ามาเย้อๆ ว่าดั่งนั้นแล้วก็จึงบายเอาฝ้ายอ้อมแก้วมงคล บุญคุณดีความงามดูอาจผูกขวัญลาดแขนหลานว่ามาเย้อ คั้นแม่นผูกเบื้องซ้ายขอให้ขวัญ...ชื่อนาค...นี้มาเย้อ คันแม่นผูกเบื้องขวาขอให้ขวัญ...ชื่อนาค...นี้อยู่ มาทุกหมู่ทุกองค์ มาทุกตนทุกคนก็ปู่เทอญ ว่าแล้วตั้งแฮกตั้งแต่ในกาลนี้ หนีเมือหน้าเจ้าอย่าถ่อยช้าเสียสี ให้ ...ชื่อนาค...มีอายุยืนยาวอย่าได้สั้น หมั่นให้เจ้าหมั่นปานง่ามเขากวาง หมั่นให้เจ้าหมั่นปานคางหมูถอกเถื่อน หมั่นให้เจ้าหมั่นปานเถื่อนสร้างโฮง หมั่นให้เจ้าหมั่นปานโปงสร้างหล่อ หมั่นให้เจ้าหมั่นปานก้อนหินแดง แข็งให้เจ้าแข็งปานก้อนหินลาด สูงเทียมอาสเขาสะเมนใหญ่ เพียงตอขวัญเจ้านี้อย่าหัก ใหญ่เพียงหลักขวัญเจ้าอย่าได้ก่น อย่าได้หม่นเหมือนตอง อย่าได้หมองเหมือนเถ่า อย่าได้เก่าเสียสี ให้...ชื่อนาค...มีตั้งแต่อายุวัณณัง สุขัง พลัง ขอให้ตั้งเที่ยงหมั่น ดอมท่าน จงเจริญเด้อ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น